Roeping

Hij is altijd bij ons, wij zijn altijd bij Hem

Een van onze jonge zusters vertelt…

Roeping?

Roeping…? Bestaat dat nog in deze tijd? En dan nog wel in een slotklooster?
Hoe vaak ik dat niet gehoord heb wanneer ik zei dat ik ging intreden in een klooster, zelfs van doorgewinterde katholieken.

Ja, het bestaat nog. Zelfs met een spiritualiteit die afkomstig is uit de 17e eeuw van onze stichteres moeder Mechtildis de Bar (1614-1698): ook in onze tijd nog actueel. Wij geven ons leven als slachtoffer aan Jezus in het Heilig Sacrament. Slachtoffer? Dat is niet te vergelijken met zo iets ergs als bijvoorbeeld een verkeersslachtoffer. Het wil zeggen dat wij vrijwillig ons leven geven aan Hem, uit liefde en Hij geeft ons aan de Vader met al wat we zijn, met onze zwakke kanten en mooie kanten. Net zoals Jezus die Zichzelf helemaal heeft overgegeven aan de Vader voor ons, door zijn kruis. Dit wordt herdacht in de H. Eucharistie en in de aanbidding van Jezus in het H. Sacrament. Door de H. Communie herstelt Hij zijn Beeld en Gelijkenis in ons.

Dit geven van ons leven zit hem niet in grote dingen. Gelukkig maar, daar zouden wij niet toe in staat zijn. Het gaat er om dat we alles met liefde proberen te doen en Hem te aanbidden in ons hart, waar we ook zijn gedurende de dag, in de kapel en daarbuiten; Hem aanbidden in ons hart, wat ook aan het doen zijn. Het is in het verborgene, niemand die het ziet, maar God – zo mogen wij geloven – zal het vruchtbaar maken op zijn tijd.

Is het leven in een klooster saai? Beslist niet.
Wat gebeurt er dan allemaal? Dat zul je gaandeweg merken, als je gaat leven met Hem.

Spiritualiteit

Als zusters Benedictinessen van de Altijddurende Aanbidding van het Allerheiligst Sacrament, leven wij volgens de Regel van de H. Benedictus en de Constituties van onze stichteres, Moeder Mechtildis van het Heilig Sacrament (Catherine de Bar, 1614-1698).
Heel de aandacht van Moeder Mechtildis ging uit naar Jezus in de heilige Eucharistie, waar Hij, door alle tijden heen, in zijn liefde miskend wordt. Zij werd daardoor zo diep getroffen, dat ze er haar hele leven voor inzette. Zij bood het God als zoenoffer aan, om het tekort aan liefde jegens Hem goed te maken.
Met dit doel stichtte zij in 1653 te Parijs het Instituut van de Benedictinessen van de Altijddurende Aanbidding van het Allerheiligst Sacrament. Zo heeft zij de Kerk een spiritualiteit geschonken die mensen kan helpen om te leven vanuit het hart van de Kerk, de Eucharistie.

In onze gemeenschap is er 24 uur per dag aanbidding van Jezus in het H. Sacrament.

Benieuwd?  Zie onderstaand filmpje!

Deze uitzending van het programma Geloofsgesprek met de titel: ‘Een bijzonder geloofsgesprek met een religieuze die leeft van die stilte en verborgenheid’, werd uitgezonden op zondag 20 oktober 2013 door de RKK met als presentator Leo Fijen.

Met enige regelmaat hebben we meeleefdagen; zie de retraitepagina voor de data en contactgegevens. Mochten deze niet uitkomen, mail of bel gerust met moeder priorin of met zuster Bernarda.

Tel. 077-3731572

priorij.nazareth@oudemunt.nl